W Przestrzeni Serca, W Domu Duszy - Blog - Sylwia Sadowska

Bóg przyjmuje na siebie cierpienie i ból Wszechświatów.

Unieść Światło Boga w Duszy (w sobie) tak potężne, że zdaje się, że rozpuścisz się w unii z przestrzenią i że góry możesz przenosić – potrafisz? A ból, tak wielki, że opadasz niczym liść na dno cierpienia (unicestwienia) – potrafisz? Potrafisz.

Równowaga wobec obu, jest Mistyką Istnienia.

Jednym z podstawowych aspektów mojego z Duszą świadomego podróżowania przez życie, jest nieodparta chęć poznawania, odkrywania i uczenia się Boga (Boskiej Kreacji). Jedną z podstawowych cech jego Istoty jest wielopoziomowość i względność. Mimo to, światem energii rządzą bardzo konkretne reguły.

Czasem myślę sobie, że jako ludzkość nie zdajemy sobie sprawy z tego, w jak ważnych, choć niełatwych czasach żyjemy.

Pytanie: jak rozpoznać wołanie Duszy w sobie?

Ostatni tydzień podróżowałam przez pewne warstwy systemu (polityka, globalizm). Wielokrotnie trzeba było wychodzić energetycznie poza Ziemię, żeby złapać oddech, a potem balansować energie myśli i emocji.

- Dlaczego od wczoraj utrzymujesz mnie we wzruszeniu serca? Dusza powiedziała: chcę, żeby to był najpiękniejszy wpis. Osiągnęłam cel mojej podróży tutaj. Doprowadziłam swoją Istotę do Pełni Istnienia.

Wchodzimy właśnie w czas jesiennego przesyłu energetycznego, który apogeum i dopięcie osiągnie w zimowe przesilenie.

Jest taka przestrzeń w każdym z Nas, która jest krystalicznie przejrzysta. Przestrzeń, gdzie panuje wielka Cisza. Tam możesz na powrót rozpoznać swoją boskość. Możesz odkryć osobistą doskonałość; możesz doświadczać spotkań z WszechŻyciem, przypomnieć sobie o Twojej mocy Dziecka Bożego.

Nic nie stoi w miejscu. Przygotujmy się, otwórzmy na zmiany i na nieznane.

Domem twojej Duszy jest przestrzeń serca. Jeśli chcesz dobrych relacji z duchową częścią siebie, pielęgnuj wewnętrzne ogrody.

O trzeciej w nocy obudził mnie głuchy, skamieniały gniew, mieszkający w moim żołądku. Od niedzieli jestem w procesie transformowania tego, jak niszczymy Ziemię.

Świadoma kreacja pod osobiste potrzeby, jest w tych czasach bardzo ważna. 

Kilka dni temu obudziłam się ze zdaniem w głowie: jeśli nie dostosujecie (ludzkość) ciała do przepływów (z kosmosem, Matką Ziemią) będziecie cierpieć.

Poranek był fatalny, piekące gorąco w całym ciele spowodowało, że po niewielkiej aktywności poszłam spać. Wstałam o trzynastej w zupełnie innym miejscu, niż kiedy się kładłam. Syndrom tych czasów.

Świat się zmienia, człowiek się przebudza. To nieuniknione.

Ludzkość weszła w fazę zmian, ponieważ planeta Ziemia w osobistej podróży istnienia, wznosi się na kolejny poziom swojego doświadczenia.

Energetyczny wymiar ziemskiego życia i bytowania Duszy, zwany tutaj przestrzenią zbiorowego doświadczenia lub światem astralnym, to szeroki wachlarz energetyczny od skali najgłębszych czerni doświadczenia ludzkości, po światło - z niezliczoną ilością stanów pośrednich. 

Piąta rzeczywistość funkcjonuje już w przestrzeni. Część ludzkości osiągnęła taki stan serca i umysłu, który pozwala doświadczyć jej przedsmaku.

Kiedy wchodzisz na drogę Duszy najpierw potrzebujesz uwierzyć. Pewność jest następnym etapem.

Dobiegł końca jeden z najciekawszych globalnych momentów ewolucyjnych, jaki miałam okazję świadomie obserwować. W ciągu ostatnich dwóch tygodni przechodziliśmy proces wyłączenia starej matrycy i logowania nowej. Nowa matryca piątego wymiaru, jest początkiem i podwaliną pod tworzenie oraz dalszą ewolucję ludzkości i planety. Bramą jest serce. Dostaliśmy grunt do zmian Kochani. Reszta jest dalszą pracą.

W osobistej podróży dążysz do Domu Źródłowej CISZY, która jest Unią z Bogiem. Nic ponad to, ponieważ nie ma NIC więcej. Reszta jest pochodną tej Unii.

Ty, od którego pochodzi oddech życia, który wypełniasz wszystkie sfery dźwięku i wibracji. Niech Twoja światłość będzie doświadczona.*

Nastał bardzo ciekawy energetycznie czas (do końca czerwca) choć myślę, że może być niełatwy w odczuciu i ciele (szczególnie).