Tej, która przyniosła ścieżkę Serca Światu.
Dziś z wielką wdzięcznością i niemałym wzruszeniem wspominam Tę, która wcielona tu w ciało, w istotę, nazwaną Chrystusem, przyniosła światu Ścieżkę Miłości, Ścieżkę Serca.
Nie wiem, czy Chrystus urodził się właśnie dziś, niem wiem (i mam nadzieję, że tak nie było) czy umarł na krzyżu. Coś innego jest ważne: to, co pojawienie się i życie tej istoty na Ziemi oznaczało, a szczególnie w obecnych czasach oznacza dla nas.
Daty nie mają znaczenia. Dla energii czas nie istnieje. Ważne jest z czym, z jakim polem i energią łączymy się dziś na całym świecie, wspominając narodziny Chrystusa na Ziemi. Poza religiami, poza narodowościami, poza historią, polityką, poza wszelkimi różnicami, łączymy się dziś w przesłaniu miłości, w ścieżce serca. W duchu jedności, z budzącą się kosmiczną świadomością umysłu i serca, życzmy sobie i temu światu, wszelkich błogosławieństw.
Tworzymy nowy świat. Na jakich fundamentach chcemy go oprzeć?
Być może jest tak, Kochany Człowieku, że jesteś dziś w radości i cieple rodzinnego domu, a być może opłakujesz stratę. Czujesz samotność i smutek. Ten świat jest trudny. Nie traćmy wiary w lepsze dziś i lepsze jutro. Nie traćmy wiary w siebie, w ludzkość. Nie traćmy wiary w świat. Wiara i czyny, wiara i świadectwo działania mogą zmienić tę rzeczywistość. Kierunkiem jest serce, które niesie w sobie pamięć Boskiej Miłości. Przejawiamy wszyscy Źródło w tak różnych kolorach. Serce pozwala nam spotkać się na płaszczyźnie jedności.
Kochana Chrystusowa Duszo ze świata miłości. Wiem jak potężny przeskok, jak głębokie nurkowanie trzeba było zrobić, by się tu narodzić. Mogę sobie wyobrazić, jak czasem musiałaś tęsknić, do domu, z którego przyszłaś. A może także i Tobie dane było doświadczyć zapomnienia. Ten świat rządzi się przecież swoimi prawami. Dziś stajemy się gotowi, by rozwinąć i ponieść dalej Twoje nauki. Postaramy się podjąć Twoją spuściznę najlepiej jak możemy. Bóg przemawiał przez Ciebie i w naszych Duszach przemawia przez nas. Zależy nam, by świat był szczęśliwy. Tęsknimy, byśmy mogli zanurzyć się na powrót w tym, co jest naszym naturalnym stanem. Chcemy wrócić do miłości, wrócić do Domu, do Boga Najwyższego, do Centrum. Wreszcie stajemy się świadomi, jaki jest kierunek tej podróży.
Dwa tysiące lat zajęło nam zrozumienie tego, o czym mówiłaś, a co w tym świecie zostało tak bardzo odwrócone. Trzeba wrócić do podstaw, by móc rozpoznać prawdziwy sens tego, co nam przekazałaś. Podstawę tę znajdziemy nie w książkach, a w sobie i przez siebie. W osobistym doświadczeniu. Tylko tak możemy rozpoznać to, o czym do nas mówiłaś. Każdy z nas niesie w sobie Boskie Ziarno, które jest osią naszego istnienia. Jak ziarnko piasku w perle. Jak oś, na której formowało i formuje się ziemskie, ludzkie istnienie. Twoje światło świeciło mocno w tym świecie. Postaramy się, by rozbłysło w nas jeszcze mocniej i pękniej. By rozrosło się tak, bardzo, że będziesz patrzeć na nas z uśmiechem.
Wiemy dokąd mamy iść. Wiemy, gdzie droga. Nareszcie to rozumiemy. Kochana Duszo, mamy nadzieję, że patrzysz tam na nas z góry i jesteś dumna.
Wierz w nas, tak jak my staramy się wierzyć w siebie i w lepszy czas tego świata. Nie chcemy już cierpieć, nie chcemy już ciężkości, zapomnienia i manipulacji. Chcemy Wolności. Chcemy do Domu i wreszcie wiemy, że my sami jesteśmy do niego drogą. Nie ma innej.
Spotkamy się może kiedyś w drodze i powspominamy czas na Ziemi. Uśmiechniemy się, widząc głęboki sens tej podróży.
W czasie miłości, w świątecznym czasie, gdy myślimy i czujemy o Tobie więcej - Błogosławimy Tobie. Wierzymy bardzo, że słońce właśnie wschodzi dla Ziemi i dla ludzkości. Podejmiemy ścieżkę miłości. Po dwóch tysiącach lat stajemy się na to wreszcie gotowi. Bóg budzi się i odradza w naszych Sercach.
Gdziekolwiek jesteś w swojej podróży, być może z misją w kolejnym świecie, wiedz, że owoce Twojej pracy zaczynają dojrzewać w nas, ponieważ oświeca je Boskie Światło.
Wolność i pojednanie temu światu.
Ps. Spójrzmy na te święta ponad wymiarami, ponad strukturami, ponad regułami, ponad czasem i przestrzenią. Spójrzmy Sercem.
Miłość zawsze przetrwa, ponieważ jest siłą niezniszczalną. Niech muzyka naszych Serc otuli Ziemię.
Poczytaj także:
