Dusza

Gdybym mówiła o ziemskim życiu (czy życiu w ogóle) jako tylko o świetle, byłabym nieprawdziwa. Czasem, czy nawet niejednokrotnie plecaki naszych doświadczeń bywają ołowiane. I to też jest życie.

W życiu muszą być przerwy. Takie przerwy, kiedy nic się nie dzieje, kiedy po prostu siedzisz i patrzysz na Świat, a Świat patrzy na Ciebie./ Carl Renz

Spotkałam tę Duszę w zeszłym tygodniu, gdy człowiek zgłosił się z zatrzymaniem życia. Nauczyła mnie pięknej rzeczy o istnieniu.

Zjednoczenie z Duszą ma wymiar mistyczny. Jest Świętą Unią zawiązaną z samym Bogiem.

Chyba już po przełomie i energie zaczynają wracać i witalność życiowa.

Pytane: Czipy Duszy, chrzty, umowy, rytuały, sakramenty. Czy jest tak źle z ludźmi? Jak to zrzucić z siebie? Czy tylko szamani mogą?

W procesie transformacji najpierw sięgamy wysoko gwiazd, żeby przypomnieć sobie kim jesteśmy. Potem schodzimy na Ziemię znów, by przynieść gwiazdy TU.

Jest, a raczej była taka przestrzeń w mojej Duszy, która dotykała ją do żywego, a do której miałam do tej pory zamknięte drzwi. Po tym jak bezkompromisowo Dusza reaguje na zdarzenia, można się zorientować, jak bardzo bolesne obszary poruszają się w niej. Kiedy coś jest przepracowane, jest w stanie neutralności.

Dusza to nieskończona kraina o wielu przestrzeniach. Dusza to także osobowość i emocje. I to emocje nie tylko piękne, nie tylko błyszczące. Aby była pełnia musi zaistnieć światło i cień. Dusze mają w sobie także takie obszary, które my tutaj określilibyśmy jako ciemne. Dusze potrafią się odegrać, zemścić, potrafią się obrazić. Bywają smutne, złośliwe lub podkradają sobie energię.

Gdzie jesteś Duszo? - Szykuję dla nas nowy dom.

Kiedy opadasz na samo dno swojego człowieczeństwa, by odnaleźć tam wolność, jedyne co możesz zrobić, to przestać się szarpać, aby pozwolić procesom zaistnieć, a Duszy dokonać kolejnego kroku ewolucyjnego w ziemskiej grze.

Nie możesz żyć bez Duszy. Za to możesz żyć bez jej prowadzenia.