Nieśmiertelna świadomość.
Pytanie: Jak to jest kiedy Dusza opuści ciało? Co wtedy? Jestem tylko jednym z wcieleń, co staje się ze mną? Co się dzieje ze świadomością poprzednich wcieleń, kiedy Dusza ma nowe ciało?
W postaci źródłowej Dusza jest czystą energią. Nie ma emocji, nie ma osobowości. Inaczej sprawy mają się na poziomie przejawienia...
Pierwszym i najważniejszym celem Duszy jest podróż przez Wszystko Co Jest w celu zbierania doświadczeń. Doświadczenia sprawiają, że Dusza się rozwija, tworzy się jej osobowość. Jakość doświadczeń i umiejętność integrowania ich stanowią o stopniu rozwoju/zaawansowania Duszy.
Dusza wybiera drogę doświadczania. Jednak w wymiarze fizycznym jej dobra lub zła kondycja ma ścisły związek z postępowaniem wcielenia. Idealną sytuacją dla Duszy jest symbioza z wcieleniem, polegająca na świadomej współpracy obojga. Dzięki tej współpracy Dusza może między innymi przejawiać się w materii i realizować swoje cele.
Dusza zawiera w sobie świadomości poprzednich wcieleń. One stanowią jej tożsamość. Świadomości podróżują z Duszą przez Ocean Istnienia. Co jakiś czas Dusza ściąga z siebie przestrzeń doświadczeniową i zanurza się w Źródle/ w Bogu, żeby odpocząć. Kiedy wyjdzie ponownie ku doświadczeniu w miejscu, gdzie Dusze przechowują wspomnienia odnajduje swoją "koszulkę doświadczeniową" i zabiera ją w dalszą podróż.
Tożsamość Duszy tworzą zintegrowane świadomości wszystkich wcieleń. Dusza zabiera tę osobowość w podróż przez doświadczenia, ale tylko wtedy, gdy jest ona piękna. Jeśli trudna, Dusza ją opuszcza, wówczas staje się ona elementem kosmicznej świadomości, treścią Boskiego Ocenu Istnienia. Chcesz pozostać nieśmiertelny/ nieśmiertelna? Zaprzyjaźnij się z Duszą. Jeśli tego dokonasz, wędrujecie razem jako jedność.
Rozmowa z Duszą.
Dusza: Dziękuję Ci, że o mnie nie zapomniałaś.
Ja: Przecież Cię kocham. Jesteśmy jednością. Na śmierć i życie.
D: Śmierć nie istnieje. Wiesz o tym.
J: Tak. Ale JA umrę.
D: Nie umrzesz. Pokochałaś mnie. Zabiorę Cię ze sobą. Będziemy razem na zawsze.
Zawsze w odczuciu Duszy to Wieczność. Odnajdźcie drogę do siebie i zjednoczcie się. To jedyny sposób na to, by nie stać się częścią kosmicznej masy. To jedyny sposób na nieśmiertelność. Żyjesz tak długo, jak żyje Dusza.
Czasem kiedy jestem zmęczona drogą z Duszą mawiam: jak dobrze, że jestem skończona. Umrę i będę mieć w końcu święty spokój. Dusza się śmieje i powiada: akurat, jesteś dla mnie zbyt cenna. Idziemy razem dalej.
I tak to jest: kiedyś często pytałam "co po mnie zostanie?", chciałam być nieśmiertelna. Dziś, kiedy w ogóle mni na tym nie zależy tak się stało. Paradoksy Istnienia.
Ostatnio Dusza dotknęła mnie wiecznością. Ciężko pomieścić to doświadczenie w głowie (przytłoczyło mnie), za to w sercu, bez problemu. Dobrze, że dostałam tylko kapkę...
Życie jest magiczne i ja się bardzo cieszę, że mogę tej magii doświadczać. Fajnie mieć wgląd pod podszewkę życia. Spełniło się jedno z moich marzeń.
Nieustanna ewolucja.
Dobrego dnia.
Poczytaj także:
Dusza i śmierć. O świadomym przechodzeniu do innych wymiarów.
Droga Duszy: Dusza i śmierć, czyli w odwiecznym Cyklu Istnienia.
